Sadece 14 Şubat mı her gün mü!

Mitolojiye göre Ocak ayı ile Şubat ortası arasındaki zaman Gamelyon ayı olarak adlandırılırmış ve Zeus ile Hera’nın kutsal evliliğine adanırmış. Antik Roma tarihine göre ise Bereket Tanrısı Lupercus onuruna kutlanan 15 Şubat arifesinde bereket adına genç kızlar ve erkekler sevgili olurlarmış. MS 469 yılında Papa bu törenleri yasaklamış. 496 yılında ise Papa Gleasius, Roma İmparatoru tarafından 270 yılında kafası kesilerek idam edilen rahip Valentine anısına 14 Şubat’ı Aziz Valentin Günü ilan etmiş. Romantik aşk ve sevgili efsanelerin ardından 14 Şubat, 1800 yıllardan sonra da Amerika’da Esther Howland’ın ilk Sevgililer Günü kartını yollamasından bu yana günümüzde daha çok sayıda insanın kutladığı toplumsal bir olay haline geldi. Kökeni, Valentine ismindeki bir din adamının adına ilan edilen bir bayram günü olarak ortaya çıktığından bazı toplumlarda “Aziz Valentin Günü” (İngilizce: St. Valentine’s Day) olarak bilinir. Valentine kelimesi,  Batı medeniyetlerinde hoşlanılan kişi veya sevgili anlamlarında da kullanılmakta.

Sevgililer Günü, her yılın 14 Şubat günü birçok ülkede kutlanan özel bir gün olsa da aşkın, sevginin, sadakatin ve birlikte yaşanacak hayatın kendisini de tüketebilen bir metaya dönüşmüş durumda günümüzde. Toplumumuzda halen ve de maalesef sevginin, aşkın ve de en yakın, en özel, en mahrem ilişki olan cinselliğin hakkı yeterince verilemiyor. Hoyratça tüketiyoruz sevgimizi, ya benimsin ya kara toprağın özde(me)yişi! yönlendiriyor aklımızı ve vicdanımızı, kırıyor incitiyoruz sevdiğimizi kolayca ve rahatça. Elbette her insan yılda bir kez dahi olsa kendini özel hissetmek ister. Ama sevilen kişiye yılın sadece bir günü özelmiş gibi davranılması bu günün anlamını  biraz da olsa yitirmesine sebep olmuyor mu? Çünkü eğer birini yürekten seviyorsanız  onun yanında geçirdiğiniz her an oldukça özeldir ve siz, sevdiğiniz kişiyi her gün biraz daha mutlu kılabiliyorsanız o zaten her gün sevgililer gününü kutluyor olacaktır. Bu nedenle sevgi’yi bir mevcudiyet biçimi haline getirip  her gün yaşamayı başarabilsek keşke toplum olarak. Sevgiyi sağlıklı yollardan göstermek ve paylaşmak olsa keşke kişisel tercihlerimiz.

Unutmayın ki herşeye rağmen sevmek ve sevilmek dünyanın en güzel duygusu…